Cumhuriyet Döneminde Hikaye, Kısaca Özet
İlk örneklerinin Tanzimat Dönemi'nde verildiği, Serveti Fünun'da daha başarılı örnekleri verilen Milli Edebiyat'ta sade belli bir olgunluğa ulaşan hikaye türü, Cumhuriyet Dönemi'nde nitelik ve nicelik bakımından gelişme göstermiştir. Cumhuriyet Dönemi edebiyatında eserlerin dili sadedir.
Cumhuriyet Dönemi'nde hikayeyi özet olarak 6 bölümde işleyebiliriz.
1930-1940'lı Yıllar;
temsilciler ve yazarlar sanatın toplum üzerindeki etkisini savunurlar, gerçekçi ve gözleme dayalı eserler verilir. Sait Faik Abasıyanık öyküde serim, düğüm, çözüm bölümlerini kaldırır. Realizmin etkileri gözlenir. Maupassant (olay hikayesi) tarzının yanı sıra Çehov tarzı (durum hikayesi) hikayeler de yazılmıştır.
1940'lı Yıllar;
ikinci dünya savaşı sonrası toplumda ahlaki sorunlar başlamıştır, toplumsal konular çeşitlenir.
1950'li Yıllar;
psikolojik, birey merkezli anı türünde öyküler yazılır; işçi, köylü, kenar mahallelerde yaşayan insanların sorunları ele alınır.
1960'lı Yıllar;
yazar sayısı artmıştır, buna bağlı olarak konularda çeşitlenmiştir. 1950'li yıllarda olduğu gibi birey merkezli yazılar yazılmış, işçi, köylü ve kasabalı insanların sorunları ele alınmıştır. Egzistansiyalizmden (Varoluşculuk) etkilenmiştir. Öykü bağımsız bir yazı türü olarak kabul edilir.
1970'li Yıllar;
siyasal ve toplumsal konular ele alınır. 60'lı yıllardan sonra gelişen anarşik ve siyasal olaylar karşısında halkın durumu dile getirilir. Kadının toplumdaki yeri ve çocuklar için yazılan öyküler önem kazanır.
1980 ve 1990'lı Yıllar;
Doğu insanının sorunları yer verilirken, bu sorunların politikaya malzeme edilişini eleştirel bir bakışla konu alır.
Cumhuriyet Dönemi Hikaye Yazarları ve Temsilcileri (1923-1940)
- Sait Faik Abasıyanık
- Sabahattin Ali
- Kenan Hulusi Koray
- Selahattin Enis
- Sadri Ertem
Cumhuriyet Dönemi Hikaye Yazarları ve Temsilcileri (1940-1960)
Yorumlar
Yorum Gönder